Қаттиқ ёъл. Самарқандлик ногиронлар аравачасидаги одамларнинг ҳаёти қандай экани ҳақида гапирди.

Умида Махмудова Самарқанд шаҳрида яшайди. У ташхисга ва энгиб бўлмайдиган ҳолатларга қарамай, қўрқувни энгишга муваффақ бўлган кам сонли одамлардан биридир. Ўз мисолидан фойдаланиб, мўрт қиз, ҳатто ногиронлар аравачасида ўтирсангиз ҳам, сиз яхши келажакка интишингиз ва муваффақиятга эришишингиз мумкинлигини исботлади.

Унинг машаққатли ҳаётий ҳикояси ўзини жамиятдан ажралиб қолган ва одамларга ҳисса қўша олмайман деб ўйлайдиган юзлаб одамлар учун ёрқин намуна бўлиб хизмат қилади. Бошқа томондан, бу маҳаллий ҳокимият органларининг жамиятга алоҳида одамларни қабул қилишга, уларга шароит яратишга шошилмаётганини яна бир бор исботлайди.

Умида бир ёшга тўлганда, у ҳам барча тенгдошлари қатори илк қадамларини ташлай бошлади. Аммо бир нуқтада унинг ҳаёти ўзгарди - бахтсиз ҳодиса уни оёқларидан маҳрум қилди.

"Кичиклигимда менда нимадир нотўғри эканлигини тушунмасдим. Тушуниш кейинроқ пайдо бўлди. Мен ҳам ҳамма каби оддий мактабда ўқиганман. Онам мени у эрга ногиронлар аравачасида олиб кетган. Ота-онам мендан ҳеч қачон уялмаган ва Кўпчилик каби мени бегоналардан яширишга уринмади, агар ота-онам ўша пайтда бу ҳаракатларни қилмаганларида, ҳозир мен учун жуда қийин бўлишини тушунаман, - деди қиз.

Умида депрессияга тушмаган ва фаол ҳаёт тарзини олиб боришга ҳаракат қилаётган кам сонлилардан биридир. Қиз университетда ўқийди ва бўш вақтларида у отишма билан шуғулланади. У бутун оилани ғурурлантирган мусобақаларда кўплаб совринларни қўлга киритди. Шунингдек, ипдан ўйинчоқлар, асосан, миллий услубдаги қўғирчоқлар тўқийди. Тайёр маҳсулотлар дўконда сотилади.

“Сиз тажриба ўтказишдан қўрқмаслигингиз керак ва аравачадаги кўп дўстларим ҳеч қандай дарсларга қатнашмайди, янги нарсаларни ўрганишга интилмайди, умуман олганда, университетга боришни орзу қилмайди. Менимча, биз таслим бўлмаслигимиз керак, аммо ўз мақсадингни излашинг керак, - деди Умида.